Renso Tamse

Renso Tamse, geboren en getogen in Rotterdam, was al op vroege leeftijd aan het tekenen en schilderen. Vanaf hij zich kan heugen wilde hij '' tekenaar '' worden, Z'n interesse ging vooral uit naar voetballen op straat en de natuur. Dat laatste was te combineren met tekenen, en met een beetje geluk en een berg geduld ( wat hij nogal eens tekort komt ), heeft hij er zijn werk van kunnen maken. Aan een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten heeft hij niet echt veel gehad. De aandacht van docenten was vooral gericht op abstractie en moderne kunst. Zijn voorkeur ging echter uit naar het realistische schilderkunst, dus paste het gewoon niet zo. De stadse kunstenaar wil niets liever dan wilde geheim- zinnige natuurlandschappen en de dieren die daar in thuishoren, schilderen. Om de wildgebieden beter te kunnen begrijpen, reist hij regelmatig naar Noord- Amerika, Zwitserland, de Pyreneeen, Duitsland en Scandinavie. De sprookjesachtige wouden van Tsjechië zijn eveneens een favoriete bestemming waar hij ter plekke er- vaart hoe de flora en fauna een onuitputtelijke inspiratiebron zijn. Renso Tamse kan geraakt worden door een plukje mos, een stukje schors, een grillige boom enzo meer. ''In het ogenschijlijk gewone schuilt vaak een ongekende en fascinerende schoonheid.'' Hij beschouwt het een uitdaging om '' van iets dat op het eerste gezicht oninteressant lijkt iets boeiends te maken.'' Bij de compositie van zijn schilderijen schenkt de '' wildlife artist '' veel aandacht aan de juiste weergave van dieren, '' de anatomie moet gewoon kloppen. Daarna vind ik het minstens zo belangrijk dat een schilderij leeft. Ik probeer in mijn werk een ziel te leggen.'' Om die reden begint Renso na een compositieschets met de kop van een dier. ''In de ogen schuilt het leven!''


Hij schildert met gewone waterverf op aquarelboard. Als eerste gaat er met een spons water of een lichtgekleurde laag op als ondergrond. Waarna het na droging beter te bewerken is. Zowel het resultaat als de techniek zijn verbluffend. Kenners herkennen er direct de hand van hem in. Tamse's schilderijen bieden toeschouwers een belevenis, vaak pas bij een tweede of derde aanblik, want de kunstenaar verklapt niet direct alle geheimen. Wie de scènes goed bekijkt, ontdekt soms verrassende dingen. Zelf is hij nog nooit 100% tevreden geweest met een werk. '' M'n beste schilderij moet ik nog maken.'' Die zelfkritiek daagt hem uit om telkens een nieuw tafereel te tekenen. De kunstenaar legt niet een specifieke boodschap in zijn aquarellen, hij hoopt wel dat zijn artistieke bezigheid mensen aan het denken zet en ze gaan begrijpen dat de natuur beschermd moet worden.