Ruud Helmers
Geboren in Amsterdam (1950), volgde een opleiding aan de Amsterdamse Grafische School en vervaardigde begin jaren zeventig zijn eerste olieverfschilderij. Een vingeroefening voor het latere werk, dat technisch steeds verfijnder wordt. Als autodidact wordt hij aanvankelijk geïnspireerd door het werk van surrealisten en magisch realisten; voorstellingen die de werkelijkheid tarten en bij de toeschouwer vragen oproepen.
Het werk van Ruud Helmers wordt gekenmerkt door veel symboliek. De thema’s die aan zijn schilderijen ten grondslag liggen vinden hun oorsprong veelal in zijn visie op de samenleving. Machteloosheid, onverdraagzaamheid en onbegrip zijn voor hem aanleiding om allegorische voorstellingen te creëren die tegelijkertijd zowel herkenbaar als onwerkelijk zijn.
Vaak staat de titel van het schilderij al vast voor het beeld is ontstaan. Schilderend vanuit een gedachte vormt de voorstelling zich als vanzelf. Dat vraagt de nodige inspanning van de toeschouwer, want aan het werk van Ruud Helmers “valt niet te ontkomen”, zoals een kunstcriticus van een Noordhollands dagblad het ooit omschreef, na een bezoek aan een expositie van de kunstenaar. Indringende beelden die de toeschouwer nauwelijks onverschillig kunnen laten en juist daardoor zeer uiteenlopende reacties oproepen. En tegelijkertijd voldoende ruimte laten voor eigen interpretaties.
Het werk van Ruud Helmers wordt gekenmerkt door veel symboliek. De thema’s die aan zijn schilderijen ten grondslag liggen vinden hun oorsprong veelal in zijn visie op de samenleving. Machteloosheid, onverdraagzaamheid en onbegrip zijn voor hem aanleiding om allegorische voorstellingen te creëren die tegelijkertijd zowel herkenbaar als onwerkelijk zijn.
Vaak staat de titel van het schilderij al vast voor het beeld is ontstaan. Schilderend vanuit een gedachte vormt de voorstelling zich als vanzelf. Dat vraagt de nodige inspanning van de toeschouwer, want aan het werk van Ruud Helmers “valt niet te ontkomen”, zoals een kunstcriticus van een Noordhollands dagblad het ooit omschreef, na een bezoek aan een expositie van de kunstenaar. Indringende beelden die de toeschouwer nauwelijks onverschillig kunnen laten en juist daardoor zeer uiteenlopende reacties oproepen. En tegelijkertijd voldoende ruimte laten voor eigen interpretaties.